Zonnepanelen, maar voor wie?
Ondergetekende, die vluchteling door een toeval leerde kennen en daarmee op de hoogte kwam van bovengenoemde feiten, hoopt dat de Nederlandse politiek haar ontwikkelingshulpbeleid ten aanzien van Bhutan wil herzien en hij hoopt ook dat er een betere bestemming voor het fonds van Zonnestroom en Lokale Agenda 21 kan worden gevonden.
Bron: BRABANTCENTRUM, NOV. 2003
Door S. Leeflang
Goed nieuws: er worden in Boxtel meer en meer zonnepanelen geïnstalleerd. Als we het bericht in het Brabants Centrum van 6 november mogen geloven, dan zijn er al 43 huizen met zonnepanelen. Het minder goede nieuws is, dat er – overigens met de beste bedoelingen - een fonds is gevormd van inmiddels 15.000 Euro door de vereniging Zonnestroom in Deventer in samenwerking met Lokale Agenda 21 uit Boxtel om het Himalayakoninkrijk Bhutan te helpen aan duurzame zonne-energie. Het is zelfs pijnlijk, dat die steun uitgerekend ook uit Boxtel komt waar de twee enige politieke vluchtelingen uit Bhutan wonen, die ons land asiel heeft verleend. De een, Nanda Gautam, die als radiojournalist in Bhutan werkte en de ander, Ram Chhetri, die na zijn vlucht in Nepal werkte. Waarom zij moesten vluchten? Omdat hun leven in Bhutan en zelfs in Nepal (en dat ondervond Chhetri) niet zeker was. Bhutan, met nog geen miljoen inwoners, kent een boedistische monarchie en elite, die meedogenloos optreedt tegen de minderheid van hindoe’s, de circa 190.000 Lotchampa’s, waarvan de overgrote meerderheid , inmiddels ruim 130.000 sedert begin jaren 90 uit Bhutan is verdreven en sindsdien in vluchtelingenkampen in Nepal verblijft. Deze mensen, die al generaties lang in Bhutan woonden, zijn beroofd van al hun bezit, hun dorpen werden platgebrand.
Grote vraag: hoe komt het dat dit in Nederland ondanks vele rapporten van Amnesty International niet bekend is? ( http://web.amnesty.org/library/eng-btn/index en ook kijk ‘ Amnesty report ‘Forcible Exile’) Sterker: hoe komt het dat Nederland Bhutan nog elk jaar ontwikkelingshulp geeft, die, bedoeld voor bosaanplant en “Co2-afkoop”, volgens getuigen onder meer is gebruikt voor bosaanplant in de streken waar Lotchampa-dorpen werden vernietigd. En waar komt toch het idee vandaan, dat het “arme” Bhutan onze hulp zo nodig heeft? Bhutan is helemaal niet arm, is gezegend met een paradijselijke natuur (een soort super-Zwitserland) en laat jaarlijks slechts een handvol goedbetalende toeristen toe. Geen kunst om, zoals het Brabants Centrum vermeldt, in zo’n land het nationale product uit te drukken in de term “nationaal geluk”. Maar dan een soort geluk waarvan een zesde van de bevolking volledig is beroofd.
Quote: ‘I recall the words of the then minister for International development in an interview given to me four years ago. The minister Evelin Herfkins said: “if the grant aid recipient country (Bhutan) does not have in its constitution to eradicate the people’s poverty, illiteracy and preventable diseases, there is no use giving Dutch tax payer’s money to such governments”. I am still surprised because Bhutan does not have a constitution and yet lot of money has been given to its government. If the Dutch government has in its policy that recipient government must have, in practical, the plan to eradicate poverty, illiteracy and respect human rights, then it is self incriminating for the Dutch people to give money to the government of Bhutan that does not have such a plan practically. It is self evident because the government closed down about 75 schools, hospitals and water supply schemes in the six southern districts in 1990 where Lhotshampa lives. It has not yet opened all these facilities and a few reopened are given only to the families of the elite military deployed in these districts. Moreover the Dutch gives money to the government, not to the people. Because Bhutan government discriminates the ethnic minority Lhotshampas, this way of giving money empowers the elite to discriminate vigorously. See for example, the Bhutan government installs solar panels to the homes of the relatives of government officials and Buddhist temples only. Not a single solar panel has been given to the Lhotshampa community. Such facilities should be given at least to the medical centres and remote schools so that many people, women and children will be benefited. It will be more praise worthy if the Dutch people implements solar projects also in the Bhutanese refugee camps”
Ondergetekende, die vluchteling door een toeval leerde kennen en daarmee op de hoogte kwam van bovengenoemde feiten, hoopt dat de Nederlandse politiek haar ontwikkelingshulpbeleid ten aanzien van Bhutan wil herzien en hij hoopt ook dat er een betere bestemming voor het fonds van Zonnestroom en Lokale Agenda 21 kan worden gevonden.
Mede namens Nanda Gautam en Sietz Leeflang, Boxtel.
Comments
Post a Comment